Kościół św. Karola Boromeusza wraz z zespołem klasztornym o.o. Karmelitów powstał w latach 1713-1724 i został ufundowany przez barona Jana Adama von Garniera. Następnie został odbudowany po pożarze miasta w 1781 r. Budynek klasztorny to dwukondygnacyjna budowla na planie prostokąta. Posiadał dwa refektarze, bibliotekę i dziedziniec z ogrodem. Na przełomie XVIII i XIX w. mnisi posiadali największą na terenie Wołowa bibliotekę, która liczyła ponad 1500 woluminów. W 1810 r. nastąpiła kasata zakonu a w budynkach klasztornych urządzono pruskie koszary. W 1812 r. budynek kościoła wraz z północnym skrzydłem klasztoru przekazano na powrót parafii katolickiej. Kościół jest barokową budowlą jednonawową z bocznymi kaplicami wybudowaną na planie prostokąta o sklepieniu kolebkowym. Nie posiadał wieży tylko drewnianą sygnaturkę umieszczoną na wschodniej części dachu. W rokokowym ołtarzu głównym znajduje się obraz z 1721 r., którego autorem jest legnicki malarz Jeremiasz Józef Knechtel.

Kościół przechodził jeszcze wiele odnowień. W latach 1958 - 1960 wykonany został remont tynków wewnętrznych i zewnętrznych. Natomiast w latach 1975 oraz 1976 została dodana nowa polichromia, wykonana konserwacja obrazów i rzeźb, a 18 lat później wyremontowano organy. W latach 1996 - 2000 remontowi uległ również dach kościoła i plebanii (odnowa dachówki oraz konserwacja drewnianej więźby).

Z początkami budowy kościoła świętego Karola Boromeusza wiąże się również legenda. Ówczesny kronikarz zanotował, że podczas kopania fundamentów znaleziono bardzo stary obraz Matki Bożej. Wskazywał on na istnienie bogatej historii katolicyzmu w tym mieście. Mieszkańcy obdarzyli obraz ogromną czcią, umieszczając go na ołtarzu, po lewej stronie od głównego ołtarza. Można tam było odnaleźć napis w języku łacińskim: "W roku 1718 odnaleziono ten obraz Najświętszej Maryi Panny z wielką radością w podstawach tego Karmelu". W czasach dzisiejszych wspomniany obraz można odnaleźć w kościele pod wezwaniem świętego Wawrzyńca.

Będąc w Wołowie (wzmiankowanym już w 1285 roku; prawa miejskie otrzymał w 1653 roku) warto również odwiedzić piastowski zespół staromiejski, zamek książąt oleśnickich połowy XIV wieku (rozbudowany w stylu renesansowym), ratusz z połowy XV wieku, czy kościół świętego Wawrzyńca z 1400 roku, a także kaplice - grobową z 1886 roku oraz cmentarną z przełomu XVIII i XIX wieku.