Kościół św. Karola Boromeusza wraz z zespołem klasztornym o.o. Karmelitów powstał w latach 1713-1724 i został ufundowany przez barona Jana Adama von Garniera. Następnie został odbudowany po pożarze miasta w 1781 r. Budynek klasztorny to dwukondygnacyjna budowla na planie prostokąta. Posiadał dwa refektarze, bibliotekę i dziedziniec z ogrodem. Na przełomie XVIII i XIX w. mnisi posiadali największą na terenie Wołowa bibliotekę, która liczyła ponad 1500 woluminów. W 1810 r. nastąpiła kasata zakonu a w budynkach klasztornych urządzono pruskie koszary. W 1812 r. budynek kościoła wraz z północnym skrzydłem klasztoru przekazano na powrót parafii katolickiej. Kościół jest barokową budowlą jednonawową z bocznymi kaplicami wybudowaną na planie prostokąta o sklepieniu kolebkowym. Nie posiadał wieży tylko drewnianą sygnaturkę umieszczoną na wschodniej części dachu. W rokokowym ołtarzu głównym znajduje się obraz z 1721 r., którego autorem jest legnicki malarz Jeremiasz Józef Knechtel.